Naar Ponferrada
Door: Henk
Blijf op de hoogte en volg Henk
26 September 2017 | Spanje, Ponferrada
Vandaag de rit naar Ponfarada, met een klim naar 1500 meter en het passeren van de Cruz de Ferro, we vervolgden onze Camino (weg) op een L weg naast de wandelpaden, bij een splitsing ( was net de verkeerde keus) gingen we een dorpje door met lange nauw straat en hobbelige weg, na het dorp moesten we 1,8 km via een heel slecht onverhard pad om weer op de originele route te komen, fietsen was eigenlijk niet te doen, pad nog licht omhoog ook, laatste 400 meter dan ook even moeten lopen omdat de keien het niet toeliet om het te fietsen.
Het is een gewoonte geworden dat je de eerste 10-15 km wandelaars tegenkomt die je de avond in je overnachting plaats of hotel tegen kwam, ja zelfs de zwerver uit Duitsland gingen we na een km of 10 voorbij, hij zat op een bankje 40 meter van de weg, dus even zwaaien naar hem. Even later passeerden we de man met baard op zijn MB, die we al een paar dagen steeds zagen rijden, nu vroeg hij ons om een pompje, want die van zijn eigen kwam bijna of geen lucht uit, dus even helpen pompen met onze Koga fietspompje. Gelijk maar gevraagd waar hij vandaan kwam, bleek uit Bologna in Italië.
Na 20 km de dagelijkse koffiestop net voor Rabanal del Camino, hier ontmoeten we een stel, ook op de fiets uit Limburg, ze waren met de Auto naar Biarritz ( zuid Frankrijk ) gereden en daar vandaan fietsend naar Santiago.
Kort hierna ( nou ja de 10 km hiervoor waren ook al in een stijgende lijn gefietst van 1000 naar 1150 meter ), begon de klim naar 1500 meter hoogte, lengte van 8 km, na bijna 6,5 klim in Foncebadon (1417 meter) in een heel authentiek herbergje hebben we hier een lekkere groot bord pompoenensoep met brood op, zodat voorlopig onze magen weer voldoende gevuld waren. Hierna was het nog circa 1,5 km verder klimmen naar 1500 meter, daarna weer wat dalen om vervolgens laatste stuk weer naar 1510 meter toe, Bep vond het zelfs zo leuk dat ze met Jac zaten te zingen, doch toen er een paar stukken van boven de 10% kwam werd het snel stil, bij een klein stukje van 12% heeft ze dit even gelopen. ( was het enigste stukje vandaag, uitgezonderd dat keien pad maar daar liepen we alle vier). Na circa 29 km kwamen we bij de Cruz de Ferro.
Het Cruz de Ferro is letterlijk en figuurlijk een van de hoogtepunten van de Camino Francés. Het is een groot ijzeren kruis, opgericht op een op enkele kilometers van Foncebadon gelegen plateau op 1500 meter hoogte, en het heeft voor veel pelgrims een speciale symbolische betekenis. Aan de voet ervan bevindt zich een enorme stapel stenen die met de jaren groter wordt en in hoogte toeneemt. Wie de eerste steen heeft gelegd is niet bekend en ook naar de reden waarom iemand dit heeft gedaan is het gissen. Zeker is wel dat elke passerende pelgrim zijn steentje aan de berg stenen bijdraagt, waarmee hij een eeuwenlang bestaand ritueel in stand houdt. De door hem achtergelaten steen of kei is symbool voor in het verleden gedane zonden of een zorg waarmee hij al lang rondloopt. De pelgrim neemt deze steen – als het even kan – mee van huis. Met het achterlaten ervan maakt hij zich vrij van het probleem. Dit was natuurlijk het moment om onze passage fotografisch vast te leggen.
Voordat we konden gaan dalen moesten we nog circa 6 km fietsen op het niveau van ongeveer 1500 meter, dit was bepaald niet vlak dus nogmaals klimmen-dalen-klimmen enz, uiteindelijk konden we dan circa 12-13 km gaan dalen, we zijn wel de makkelijkste zijde van de berg opgereden, want dalend zaten in het begin veel stukken in van 10 tot zelfs 14%.
Afdalend tot Mollinaseca hebben we daar nog bijna uur een pilsje en koffie zitten drinken en tevens heerlijk in het zonnetje gezeten, heb zelfs mijn half natte was van gisterenavond over een stoel gehangen (fietsshirts en fietsbroek) en was daarna zo goed als droog. Hierna nog 10 km naar ons hotel in Ponferrada waar we even half vijf arriveerden.
Vanavond nog in het centrum van Ponfarada geweest ( circa 66000 inwoners) zag er gezellig uit, eerst nog wat gedronken en toen naar een wok, meeste restaurants gaan pas om half negen of later open, we zaten met zijn zessen, tegen de tijd dat we weggingen kwam er nog een familie van 8 personen.
Vandaag 57 km gefietst met 846 klimmeters, tocht viel qua zwaarte eigenlijk nog wel mee.Weer begon wat fris, tijdens begin van het klimmen maar een graadje of 13 en later in de middag weer oplopend naar 25-26.
Ponfarada ruim 66000 INWONERS
Het is een gewoonte geworden dat je de eerste 10-15 km wandelaars tegenkomt die je de avond in je overnachting plaats of hotel tegen kwam, ja zelfs de zwerver uit Duitsland gingen we na een km of 10 voorbij, hij zat op een bankje 40 meter van de weg, dus even zwaaien naar hem. Even later passeerden we de man met baard op zijn MB, die we al een paar dagen steeds zagen rijden, nu vroeg hij ons om een pompje, want die van zijn eigen kwam bijna of geen lucht uit, dus even helpen pompen met onze Koga fietspompje. Gelijk maar gevraagd waar hij vandaan kwam, bleek uit Bologna in Italië.
Na 20 km de dagelijkse koffiestop net voor Rabanal del Camino, hier ontmoeten we een stel, ook op de fiets uit Limburg, ze waren met de Auto naar Biarritz ( zuid Frankrijk ) gereden en daar vandaan fietsend naar Santiago.
Kort hierna ( nou ja de 10 km hiervoor waren ook al in een stijgende lijn gefietst van 1000 naar 1150 meter ), begon de klim naar 1500 meter hoogte, lengte van 8 km, na bijna 6,5 klim in Foncebadon (1417 meter) in een heel authentiek herbergje hebben we hier een lekkere groot bord pompoenensoep met brood op, zodat voorlopig onze magen weer voldoende gevuld waren. Hierna was het nog circa 1,5 km verder klimmen naar 1500 meter, daarna weer wat dalen om vervolgens laatste stuk weer naar 1510 meter toe, Bep vond het zelfs zo leuk dat ze met Jac zaten te zingen, doch toen er een paar stukken van boven de 10% kwam werd het snel stil, bij een klein stukje van 12% heeft ze dit even gelopen. ( was het enigste stukje vandaag, uitgezonderd dat keien pad maar daar liepen we alle vier). Na circa 29 km kwamen we bij de Cruz de Ferro.
Het Cruz de Ferro is letterlijk en figuurlijk een van de hoogtepunten van de Camino Francés. Het is een groot ijzeren kruis, opgericht op een op enkele kilometers van Foncebadon gelegen plateau op 1500 meter hoogte, en het heeft voor veel pelgrims een speciale symbolische betekenis. Aan de voet ervan bevindt zich een enorme stapel stenen die met de jaren groter wordt en in hoogte toeneemt. Wie de eerste steen heeft gelegd is niet bekend en ook naar de reden waarom iemand dit heeft gedaan is het gissen. Zeker is wel dat elke passerende pelgrim zijn steentje aan de berg stenen bijdraagt, waarmee hij een eeuwenlang bestaand ritueel in stand houdt. De door hem achtergelaten steen of kei is symbool voor in het verleden gedane zonden of een zorg waarmee hij al lang rondloopt. De pelgrim neemt deze steen – als het even kan – mee van huis. Met het achterlaten ervan maakt hij zich vrij van het probleem. Dit was natuurlijk het moment om onze passage fotografisch vast te leggen.
Voordat we konden gaan dalen moesten we nog circa 6 km fietsen op het niveau van ongeveer 1500 meter, dit was bepaald niet vlak dus nogmaals klimmen-dalen-klimmen enz, uiteindelijk konden we dan circa 12-13 km gaan dalen, we zijn wel de makkelijkste zijde van de berg opgereden, want dalend zaten in het begin veel stukken in van 10 tot zelfs 14%.
Afdalend tot Mollinaseca hebben we daar nog bijna uur een pilsje en koffie zitten drinken en tevens heerlijk in het zonnetje gezeten, heb zelfs mijn half natte was van gisterenavond over een stoel gehangen (fietsshirts en fietsbroek) en was daarna zo goed als droog. Hierna nog 10 km naar ons hotel in Ponferrada waar we even half vijf arriveerden.
Vanavond nog in het centrum van Ponfarada geweest ( circa 66000 inwoners) zag er gezellig uit, eerst nog wat gedronken en toen naar een wok, meeste restaurants gaan pas om half negen of later open, we zaten met zijn zessen, tegen de tijd dat we weggingen kwam er nog een familie van 8 personen.
Vandaag 57 km gefietst met 846 klimmeters, tocht viel qua zwaarte eigenlijk nog wel mee.Weer begon wat fris, tijdens begin van het klimmen maar een graadje of 13 en later in de middag weer oplopend naar 25-26.
Ponfarada ruim 66000 INWONERS
-
26 September 2017 - 19:28
Bianca:
Zo Henk, dat klinkt als een pittige, maar wel hele mooie dag! De foto's zijn ook echt prachtig, erg leuk om op deze manier mee te kunnen 'kijken'. Heel veel succes nog de komende dagen!! -
26 September 2017 - 21:52
Sjaan:
Hoi Henk & Bep,
Leuk jullie verslag. Zo Bep af en toe een slecht pad je .? Een klimmetje hoor erbij he.Maar na een klim krijg je een beloning.Dalen.......Hoe is het met je zadelpijn????
Hier is het mooi herfst weer.Verder is gaat het met ons zo z'n gangetje.
Grtjs Kees& Sjaan -
26 September 2017 - 22:28
Piet:
Hoi Allemaal,
Knap hoor, hoe jullie de bergjes op gemak verteren en zeker de damens.
Het gaat al opschieten Santiago komt al in zicht, leuk om contact te hebben met de andere moedige strijders
uit verschillende landen.
Voor morgen veel succes, mooi weer,en veel fietsplezier.
Piet en Rie -
26 September 2017 - 22:44
Anja Baart:
Nou Bep wij weer trots dat we ong 50 baantjes hebben gezwommen maar steld niets voor bij wat jullie presteren geweldig ik heb bewondering voor jullie hou vol en geniet er van gr -
26 September 2017 - 23:27
Tonny:
Julle zullen de tocht wel volbrengen want ondanks de vele klimkilometers zien jullie er allemaal nog goed uit. Echte klimgeiten!!!! Rineke heeft vanmiddag Ilse nog gesproken. Ze wist alles goed te vertellen hoor En volgt alles via de mail zei ze.
Nog een succesvolle tocht morgen en groetjes aan allemaal!
Tonny en Rineke -
27 September 2017 - 06:31
Wil En Aad:
Goede morgen Pelgrimfietsers naar Santiago.
Na een paar dagen van van ploeteren en klimmen wordt het landschap wel wat vriendelijker naar het einddoel. Nu nog ongeveer 200 kilometer en dan komt het in zicht waar je maanden hebt over gesproken (misschien ook gedroomd ?)en gepraat en het moeilijkste , er naar hebben gefietst. Dan krijg je het moment waar veel pelgrims naar uitkijken en blijvend herinneren, staande op de Monte do Goze tussen de beelden, het uitzicht op de de stad Santiago,aan jullie voeten, met de oude kerk en de gebouwen.
Het einddoel!!!!
Dus nog even volhouden . Nog veel geluk en gezondheid en fietsplezier voor de laatste kilometers ,maar vergeet niet ....de laatste loodjes...... Toi ..toi ..toi.
Wil en Aad. -
27 September 2017 - 16:34
Corry:
Hallo Caminogangers. Wat gaat het goed met jullie, nu Ponferade. En Henk, dat boek moet je maken hoor, hebben wij ook gedaan van al onze reizen. Wanneer je het doorkijk is het net of je het weer meemaakt.
Bon Camino we blijven jullie volgen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
